Ik kreeg vanuit het bestuur van MMC de vraag om een blog te schrijven over "The Road to Tokyo".  Ik ben toen vergeten te vragen of dit Tokyo 2020 of Tokyo 2021 was.  Met andere woorden: stop het hier en nu met de annulering van Tokyo 2020 ?  Of loopt deze blog gewoon nog een jaartje door tot Tokyo 2021? Ik zal deze vraag op de volgende bestuursvergadering opnieuw voorleggen 😊   Intussen de draad opnieuw opgenomen … Na het nieuws van de annulering afgelopen maandag, zijn we dinsdag en donderdag gewoon gezellig in bed blijven liggen in plaats van te gaan trainen 's morgens. Foei. Maar de knop is opnieuw omgedraaid.  Een nieuw doel is gesteld: Gent op 29 maart. En dus ga ik de vier laatste weken voor Tokyo nog eens opnieuw herhalen.  Zaterdagmorgen met Jo Roseleth 20 km rond "Schotte" gelopen in Aalst.  En vanmorgen vroeg de traditionele "trage" 8 km.  We zijn weer gestart ….   The Road to Tokyo 2021 zal dus lopen over m

Het kan verkeren.  Bredero wist dat ook al. Drie en een halve maand trainen voor Tokyo, vier keer week, meestal 's ochtends heel vroeg, en vaak door regen en wind.  Afspraken bij een diëtiste en "tanden bijten" om vijf kilogram te vermageren. Dit alles met als ultiem doel : die zesde en laatste "major" lopen en zo die in marathonmiddens fel begeerde six star medaille binnen halen.    Covid-19 besliste er anders over.   Even balen dan.  Dat kan, moet en mag.  Maar dan is het opnieuw vooruit kijken en nieuwe plannen maken. De marathon werd maandag gecancelled.  De volledige Tokyo-negendaagse vandaag.  Met héél veel dank aan Wilfried Silon en BCD: we krijgen onze centjes gewoon terugbetaald.  En we gaan volgend jaar !   Niet lang getwijfeld dan en ingeschreven voor Gent.  Mijn studentenstad.  Er "lopen" is eens iets anders dan er "gaan stappen" 😊 . Zondag 29 maart.  Dit betekent vier weken langer trainen, ik ga nog

Kennen jullie het verhaal van de draak met de zeven koppen?    Ik vermoed van niet.    Naast mijn vier zonen zijn er maar heel weinig mensen die het verhaal kennen van de draak met de zeven koppen.   Maar wat heeft dit in godsnaam met "the road to Tokyo" te maken?    Ik probeer het jullie uit te leggen.  Maar dan moet ik jullie eerst in het kort het verhaal van de draak met de zeven koppen vertellen. In korte samenvatting. Het echt verhaal duurt lang.   Er was eens een koninkrijk, lang geleden en ver van hier. Peis en vree.  Tot een draak met zeven koppen roet in het eten kwam gooien. De draak zaaide terreur en stortte alle boeren van het rijk in armoede door hun kudde dieren te decimeren.  De Koning (hij noemde toevallig Peter) was ten einde raad.  Hij riep vier van zijn dapperste ridders samen (ze noemden toevallig Pieterjan, Klaas, Stef en Ward).  Hij vroeg hen om ten strijde te trekken tegen de draak. Om het land van armoede en ondergang te

Ik ben zo blij 😊 want het ging zo heel goed vandaag.  Wel geen metertje te veel gelopen 😊 .  30 is 30.  En geen 32 zoals de volledige toer eigenlijk was uitgestippeld.  Het ging ook snel, naar mijn bescheiden normen.  In onze mooie club behoor ik tot de subcategorie van de "slakken", but who cares 😊 Rond de Blaarmeersen in Gent, langs de Leie. Mooi ook.  En de weergoden waar ons relatief gunstig gezind. Beetje regen af en toe, maar toch overwegend droog.  Leuk gezelschap ook tijdens het lopen, enkel de laatste 5 heb ik alleen moeten doen.  De pasta nadien smaakte heerlijk. Twee dertigers achter de rug, nog ééntje te gaan.  Morgen drie weken is het zo ver.  We zijn klaar voor Tokyo.  De marathon van Hong-Kong morgen is afgelast.  Hopelijk gaat Tokyo gewoon door.  Want wij zijn er stilaan klaar voor !

Het regende pijpenstelen deze morgen vroeg ☹ . Een intervaltraining gelukkig – is altijd wel eens iets anders. We zijn als twee verzopen ratten terug thuis gekomen.  Een moment om aan terug te denken als we in Tokyo over de eindmeet lopen. Als we in Tokyo over de eindmeet lopen ...  Met corona weet je maar nooit.  Ik had vanmorgen even de idee om al een alternatief te beginnen zoeken. Voor het geval dat …  Een marathon op een plaats waar gegarandeerd de zon schijnt 😊  

De eerste dertiger zit er op … nog twee te gaan …   Dertigers, dat is altijd een beetje “aftellen”. Met ons drie, de eerste 12 km.  Mieke en ik, de volgende 10 km.  Alleen de laatste acht.  Vertrokken met “motregen”, maar al snel droog en zelfs zon. Het ging echt héél goed.  Vlot gelopen, geen ongemakken.  Gelukkig een rustige zaterdagavond thuis nu.  Morgen naar Moulin de Boiron, maar even een avondje uitrusten thuis.